Sentencje łacińskie
145. Hodie mihi, cras tibi - dziś mi, jutro tobie.
146. Hominis est errare, insipientis in errore perseverare. - rzeczą ludzką jest błądzić, rzeczą głupców jest trwać w błędzie.
147. Homo doctus in se semper divitias habet. - człowiek wykształcony w sobie zawsze bogactwo ma.
148. Homo homini lupus est - człowiek człowiekowi wilkiem.
149. Homo homini deus est - człowiek człowiekowi bogiem.
150. Homo sum, et nil humanum a me alienum esse puto - człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce. (Terencjusz)
151. Historiam nescire hoc est semper puerum esse - Kto nie zna historii ten jest zawsze dzieckiem.
152. Homines soli animalium non sitientes, bibimus - My ludzie jedyni ze stworzeń nie pragnąc, pijemy.
153. Iacta alea est! - kości zostały rzucone! (wg. Swetoniusza, słowa Juliusza Cezara przekraczającego Rubikon; synonim podjęcia nieodwracalnej decyzji)
154. Ibi patria, ubi bene - tam ojczyzna gdzie dobrze (parafraza z Rozmów tuskulańskich Cycerona)
155. Ignorantia iuris nocet - nieznajomość prawa szkodzi.
156. Ignorantia legis excusat neminem - nieznajomość prawa nikogo nie tłumaczy (nie można zasłaniać się nieznajomością przepisów)
157. In omnibus requiem quaesivi, et nusquam inveni nisi in angulo cum libro. - wszędzie spokoju szukałem i nie znalazłem nigdzie, jak tylko w kątku z książką.
158. In vino veritas, in aqua sanitas - w winie prawda, w wodzie zdrowie.
159. Inter arma silent leges - wśród szczęku oręża milczą prawa.
160. Inter arma silent Musae - wśród szczęku broni milczą muzy.
161. Is fecit, cui prodest - ten uczynił, czyja korzyść (ten jest sprawcą przestępstwa, komu przyniosło korzyść)
162. Labor omnia vicit - praca wszystko zwycięża.
163. Legant prius et postea despiciant - niech najpierw przeczytają, a potem lekceważą (a nie odwrotnie)
164. Lex retro non agit - prawo nie działa wstecz (nie podlega karze czyn, który nie był jeszcze zabroniony, gdy go popełniono)
165. Littera docet, littera nocet - słowo uczy, słowo szkodzi.
166. Macte animo, iuvenis! - bądĽ mężny, młodzieńcze!
167. Magna di curant, parva neglegunt - o wielkie rzeczy bogowie się troszczą, o małe nie dbają.
